Bij “actief luisteren” denk je mogelijk meteen aan de ander: jij luistert actief naar iemand. Je geeft hem/haar aandacht, gaat in op wat hij/zij zegt, je vraagt door, je herhaalt, je toetst met je eigen woorden of je hem/haar goed begrepen hebt, je probeert zijn/haar gevoelens te erkennen door deze gepast te benoemen … Kortom: je zet de ander aan tot een “echt” gesprek. In een opleiding “Communicatieve vaardigheden” komt actief luisteren doorgaans uitgebreid aan bod.
Actief luisteren naar de ander is zeker belangrijk, maar net zo kunnen we dat zeggen over actief luisteren naar jezelf; je staat dan open voor wat er werkelijk in je omgaat, voor wat je “echt” voelt en denkt. Door het gesprek met jezelf aan te durven, kan je nauwkeuriger en genuanceerder naar jezelf en naar de wereld om je heen leren kijken. Volgens mij is dat wat Carl Rogers, grondlegger van de cliëntgerichte psychotherapie, deels bedoelt met “echtheid”. Luister jij “echt” actief naar jezelf?